TI: Vicious cycle of money, power and influence leaves the rest of us behind

By Deborah Hardoon on 11 November 2014 in
Accountability, Anti-corruption movement, Civil society, Cost of Corruption, Human rights, Impunity, Lobbying, Measurement and Research, People power, Politics and government, Poverty and development

We live in a world where 1 billion people live in extreme poverty, with less than US$1.25/day. This is the same world where the market for super yachts is booming. The 85 richest people in the world have the same wealth as the poorest 3.5 billion. The gulf between the haves and the have nots is enormous.

In recent decades, poorer countries have been growing faster than richer ones and huge gains have been made in poverty reduction. Yet despite this, the world is just as unequal as it was 30 years ago. This is because the gap between the rich and the poor within countries has been growing, in many cases growing very quickly. In the US and China, Nigeria and Germany, the richest people capturing an ever increasing share of income and wealth are leaving the rest of us behind.

This has not gone unnoticed. Obama has called it the “defining challenge of our time”, the World Economic Forum survey finds that severe income disparities are seen to be the biggest risk to the global economy.

Oxfam has published a report that highlights the damaging consequences of high and rising economic inequality, from weakening growth and slowing poverty reduction to violence and instability. But the report also recognises that this is not inevitable. It details policies that can reverse this trend: better public services that put all citizens on a level playing field, progressive taxation and fair wages.

So why is this not happening? Why are governments not implementing policies that will benefit the majority of citizens and create a more stable and just society? Why is it that our countries seem to work so that the rich get richer almost inevitably, whilst the rest of us get left behind?

——————————————————————

Deze website richt zich op corruptie en integriteit, op de kwaliteit van besturen. Daar kun je gemakkelijk theoretisch-academisch op studeren en over schrijven. De ruim 30.000 mensen die de afgelopen tien jaar voor korte of lange tijd onschuldig in de cel zaten hebben ervaring met een groot tekort aan ‘bestuurs-kwaliteit’.
Regisseur Patrick Bisschops toont hoe gemakkelijk mensen onterecht verdacht kunnen worden en hoe groot de gevolgen hiervan kunnen zijn. Binnen Europa is Nederland één van de landen met de meeste onterechte gevangenen: ruim 30.000 mensen. Zouden we daar niet eerder op moeten studeren? Hoe kan dat? Wat gaat er fout? Ligt het aan onze bestuurders?
http://www.tvuitzendinggemist.nl/nederland-2/2doc/ncrv-2doc-de-bommenlegger-van-ritthem-41097
15-09-2014 2Doc – NCRV 2Doc: De bommenlegger van Ritthem
Op 23 september 2011 ontploft een caisson bij de kerncentrale in Borsele. De autoriteiten denken aan terrorisme en pakken een twintigjarige jongen en zijn ouders op. 2Doc is uitgezonden door Nederland 2 op maandag 15 sept. 2014.

NRC Handelsblad gaf het volgende commentaar bij de uitzending op haar media-pagina’s van 15 en 16 september 2014
Ritthem ontploffing In NRC Handelsblad 15 sept. 2014 Cultuur, pagina C10
NPO 2, 2 0 . 2 5 -21 . 2 5 u.  D O C U M E N TA I R E NCRV

2Doc: De bommenlegger van Ritthem
Uitgelicht
Op 23 september 2011 ontploft er laat in de avond een caisson op een strand nabij Ritthem in de provincie Zeeland. De klap, die een kracht heeft van 1,6 op de schaal van Richter, is tot in de wijde omtrek te horen en te voelen. De autoriteiten denken aan terrorisme.
Een twintigjarige, thuiswonende jongen met een voorliefde voor legerattributen wordt door zijn omgeving als mogelijke dader aangewezen en samen met zijn ouders gearresteerd.
De ouders worden na een week weer vrijgelaten, de jongen zit zeven weken vast. Uiteindelijk worden de echte daders opgespoord en wordt de familie officieel van elke blaam gezuiverd. Maar voor de familie hebben de gebeurtenissen verstrekkende gevolgen.

In 2Doc: De bommenlegger van Ritthem, een productie van Cobos Films in samenwerking met de NCRV wordt het verhaal van de familie Den Heijer gereconstrueerd.

Regisseur Patrick Bisschops toont hoe gemakkelijk mensen onterecht verdacht kunt worden en hoe groot de gevolgen hiervan kunnen zijn. Binnen Europa is Nederland één van de landen met de meeste onterechte gevangenen: ruim 30.000 mensen zaten de afgelopen tien jaar voor korte of lange tijd onschuldig in de cel.

In NRC Handelsblad 16 september 2014 Cultuur, pagina C9
Zap
Keihard optreden tegen de verkeerden
Door Hans Beerekamp
Er hoeft maar weinig te gebeuren of de angstgevoelens van de burger worden optimaal geprikkeld in de (sociale) media. Deze week vormde het niet direct in quarantaine gaan van twee uit Ebola-gebied teruggekeerde Nederlandse tropenartsen aanleiding tot een curieus golfje van paranoia op Twitter. Willen de hoge heren ons soms allemaal dood hebben?

Nog erger wordt het als politiek of openbaar ministerie meegaat in de paniek en zich laat opjutten tot overhaaste dadendrang. Een mooi voorbeeld daarvan werd uit de doeken gedaan in de documentaire D e Bommenlegger van Ritthem (NCRV) van regisseur Patrick Bisschops. De onheilspellende muziek en de talloze reconstructies bij nacht en ontij waren wat mij betreft niet nodig geweest om de kern van de zaak bloot te leggen. Die trok vooral in Zeeland veel aandacht maar daarbuiten was het minder opgevallen.

Op 23 september 2011 deed een explosie op het verlaten strand van Ritthem het beton door de lucht vliegen. Omdat de kerncentrale van Borsele om de hoek staat, werd gevreesd voor een terroristische aanslag dan wel een generale repetitie.

De autoriteiten stonden onder druk om snel een dader te arresteren. De 20-jarige Bob den Heijer uit Oost-Souburg, een wapenliefhebber die drie maal was afgekeurd voor de krijgsmacht op verdenking van autisme, werd door een arrestatieteam in hechtenis genomen, evenals zijn beide ou de r s .

De film laat zien hoe de gevangenis (zeven weken voor Bob) het leven van het gezin totaal ontwrichtte. De verdenking bleek te zijn gerezen op basis van een valse aangifte van de pestkoppen die Bob al eerder het leven zuur maakten, en een belastende verklaring van een oom. Bob liep vroeger vaak in een camouflage-uniform door het dorp, had weinig vrienden en dan weet je het wel: de Zeeuwse Unabomber. Bovendien was zijn vader, een hyperemotionele man met lang haar en een grappig hoedje, tegenstander van kernenergie.

Pas nadat de echte daders, twee andere oorlogsliefhebbers van een dorp verderop, waren opgepakt, werd de aanklacht tegen Bob geseponeerd. Achteraf zegt hij: „Vanuit mijn hobby gezien had ik die inval van het arrestatieteam ook niet willen mi ssen.”Maar ouders Ernst en Conny den Heijer denken daar heel anders over. Zij voelen zich blijvend benadeeld door de vloek van het dorp en de traumatiserende onmacht, het idee dat je zomaar, op basis van kwaadsprekerij, een tijdje opgesloten kan worden.

Justitie maakte excuses en bood een bescheiden schadevergoeding, die Conny bijvoorbeeld niet toereikend acht voor het verlies van werk door de detentie. Het lijken wel acteurs, zo precies als ze de zenuwachtigheid uitbeelden van mensen die toch al niet zo heel veel controle over hun leven lijken te hebben.

De les die samenleving, media en Justitie eruit zouden kunnen trekken, is dat het onmiddellijk overgaan tot het aanwijzen van schuldigen als er iets misgaat (een knal op het strand) vaak een erger middel is dan de kwaal.

‘De Bommenlegger van Ritthem’ (NCRV) .

Die 30.000 onterecht gevangen mensen. Daar moet onderzoek
op gericht worden. Dat kunnen we toch niet tolereren?

-----------------------------------------------------

Europese leider 50Plus bleef in omstreden pensioenfonds

Toine Manders in Hilversum tijdens het ledencongres van 50-PLUS in maart. Foto ANP / Jeroen Jumelet

—————————————————————————————————————

 Dubious distiction given to the Romanian Parliament

“The Romanian Parliament has taken corruption to a new level in Europe by making it legal”.

OCCRP announces 2013 Organized Crime and Corruption “Person of the Year”

Monday, 23 December 2013 11:14
OCCRP award acknowledges those who promote Uncivil Society
https://reportingproject.net/occrp/index.php/en/about-us/about-us

Extortion and smuggling. Counterfeiting, fraud, and money laundering. Hacking and bribery. Organized crime groups and corrupt persons have been wildly successful in 2013. They have trafficked and enslaved millions of people around the globe, hustled hundreds of billions of dollars through drug sales, corrupted countless persons and further cemented partnerships at the nexus of crime and politics.

Every year, the Organized Crime and Corruption Reporting Project (OCCRP) acknowledges the efforts of those who work tirelessly to promote crime and corruption. For 2013, we give this dubious distinction to the Romanian parliament.

Honorable mentions go to Serbian drug trafficker Darko Šarić and to Gulnara Karimova, the daughter of the president of Uzbekistan.

Crime figures often work diligently to evade the law. This year, the Romanian parliament has won our annual award for its efforts to achieve that very goal—through legal channels.

Early this December [2013], the Romanian parliament approved amendments to the criminal code that would give its members, as well as other elected government officials, immunity from corruption charges.

The amendments, which were voted on without debate, declared that the Romanian president, senators, lawyers, and members of the lower chamber are no longer “public officials.” Therefore, they could no longer be indicted for bribery, abuse of office, conflict of interest, and other corruption-related charges. Government officials already convicted of corruption could be exonerated.

“The Romanian Parliament has taken corruption to a new level in Europe by making it legal.  Why now?  It’s probably because they know what they have been doing and it’s not good,” said Drew Sullivan, editor of OCCRP.

The proposed changes in the law were “in flagrant contradiction with the international agreements Romania has ratified” according to the Romanian prosecutor’s office, which cited the Council of Europe’s 2002 Criminal Law Convention on Corruption and the 2004 United Nations’ Convention on Corruption.

The amendments will not become law unless signed by Romanian President Traian Basescu, who has voiced concerns about them. Nonetheless, damage to rule-of-law and government accountability has already been done.

After the Romanian parliament passed the amendments, media outlets marked the day as the “the Black Tuesday” of Romanian democracy.

The Romanian Parliament has also proposed giving amnesty to those with a jail sentence of less than six years, allegedly to ease overcrowding in prisons—but more likely to free former ministers who are serving time.

At present, 28 members of the Romanian parliament have been convicted or are on trial for corruption. More than 100 Romanian mayors are on trial for abusing their offices.

The OCCRP award in 2012 went to Ilham Aliyev, president of Azerbaijan, whose family has illegally taken a cut of many large businesses in the oil-rich country.

Darko Šarić, representing Serbian and Montenegrin crime groups, was considered for his work in building a massive new drug trade to Europe, transporting drugs from Africa and South America through the Balkans, and turning the region into the new Mexico.  Gulnara Karimova, the daughter of Uzbekistan President Islam Karimov, is under investigation for her alleged schemes to take hundreds of millions of dollars in bribes for granting a telecom license to Swedish giant Teliasonera, and then spending the money that should have gone to her impoverished people through proper licensing on a historic chateau in France and other properties

About OCCRP

OCCRP is an award winning consortium of 19 commercial and non-profit investigative centers and hundreds of journalists spanning from Europe to Central Asia.  Founded in 2006, its centers work together on cross-border investigative reporting projects spanning the world.  OCCRP is probably the world’s largest investigative reporting organization by active reporters and stories produced. OCCRP, a non-profit, has innovative programs in Europe, Eurasia, North Africa and Latin America working in investigative reporting, crime and corruption issues and new technology.  It is funded by the Open Society Foundations, the United States Agency for International Development, the National Endowment for Democracy and other donors.  It developed the Investigative Dashboard, a leading tool for online investigative reporting, with Google Ideas.  This year, OCCRP was a winner or finalist in five international awards including the Global Shining Light Award and the Daniel Pearl Award for investigative reporting. Each year, OCCRP’s more than 140 reporters vote for the person of the year award.

For more information, contact:

Paul Radu, OCCRP Executive Director

Drew Sullivan, OCCRP Editor

https://reportingproject.net/occrp/index.php/en/about-us/about-us

——————————————————————————

Het onderscheid niet zien tussen eigen woorden en eigen daden!

De ‘spiegel’ van Henk Krol (50PLUS)

Op 20 december 2012 konden we in de Tweede Kamer bij het debat over het gesjoemel met declaraties van Co Verdaas, toen nog staatssecretaris, de volgende moreel hooggestemde bijdrage beluisteren:
‘’Wij doen niets af aan de ernst van deze kwesties, maar het gaat ons veel meer om waar deze zaken voor staan. Zij staan voor de schijn van belangenverstrengeling, die te vaak komt bovendrijven bij beoogde bewindslieden. Zij staan ook voor bewindspersonen die de Kamer niet helemaal goed of net niet helemaal grondig informeren. Deze zaken wijzen op een moreel tekort in de politiek dat zich niet zomaar laat wegredeneren. Dat schaadt ons allemaal. Mensen die met dit morele tekort behept zijn, horen eigenlijk niet in de politiek thuis en horen het eervolle ambt van Kamerlid, bewindspersoon of premier niet te bekleden. Laten wij onszelf een spiegel voorhouden en waar nodig ook de eer aan onszelf houden.’’

Spreker was Henk Krol, voorman van 50plus en surfer op de golven van ouderenverontwaardiging. Nu Krol door de rechter is veroordeeld voor het zich illegaal inzage verschaffen in vertrouwelijke elektronische medische dossiers van nietsvermoedende patiënten rest hem de keus: of onmiddellijk terugtreden als volksvertegenwoordiger, of zichzelf voortaan te kijk zetten als opportunistische huichelaar.
Kees de Lange, senator voor de Onafhankelijke Senaats Fractie (OSF).

——————————————

Vrij spel voor corrupte ambtenaren en politici

Corrupte politici en ambtenaren hebben vrij spel in Nederland. Dat stelt niemand minder dan Robert Hein Broekhuijsen, tot voor kort de belangrijkste Officier van Justitie als het gaat om fraudezaken.
Ambtenaren bij lagere overheidsinstanties als gemeenten, waarborgfonds voor de zorg of de Rijksgebouwendienst zijn nog wel eens de klos, maar corrupte parlementariërs of Secretarissen-Generaal hebben weinig te vrezen, aldus Broekhuijsen, onder andere de OvJ die zich bezig hield met de vastgoedfraude. ‘Hoe kan het zijn dat we hier geen enkele  corrupte politicus of secretaris-generaal kennen’, vraag deze OvJ zich af in de (papieren) Telegraaf. ‘Dat komt doordat strafzaken tegen hoge ambtenaren of Kamerleden politiek heel moeilijk liggen’.
Broekhuijsen pleit voor het oprichten van een aparte opsporingsinstantie voor ambtenaren en politici. Hij heeft ook al een eerste zaak voor dit nieuwe orgaan. ‘Als ik lees over Geert Wilders, die met een koffer met 50.000 euro aan contanten rondsjouwt, dan wil ik weten waarom daar geen melding van gedaan is bij het meldpunt ongebruikelijke transacties. Hoe komt hij aan dat geld?’
Deze kritiek op Nederland is overigens niet nieuw. Al jaren wordt er druk uitgeoefend op Nederland om strenger te worden op fraude. Jan van Koningsveld, oud-rechercheur van de Fiscale Inlichtingen- en Opsporingsdienst (Fiod) en tegenwoordig consultant van het Offshore Kenniscentrum in Almere, weet dat de Oeso, de club van 34 rijkste landen ter wereld, Nederland hierover heeft gekapitteld. Nederland scoort altijd goed op corruptielijsten, in de zin dat Nederlanders zich daar weinig schuldig aan zouden maken. ‘Maar hoe meet je dat? Is er geen corruptie, of wordt er geen onderzoek naar gedaan?’ Van Koningsveld denkt dat dat laatste meespeelt, zo vertelde hij vorig jaar aan De Pers. ‘Er is twijfel of Nederland wel zo goed bezig is.’
———————————————————————

 Onze woningcorporaties! Meer macht, meer inkomen

Zeker een derde van de directeuren van woningcorporaties verdiende in 2011 een salaris dat boven de Balkenendenorm ligt. Dat blijkt uit een onderzoek van Het Financieele Dagblad, (6 september 2012). Van 285 directeuren verdienden 83 meer dan de norm.
Acht bestuurders, van wie drie bij de Amsterdamse corporatie Ymere, komen uit op een salaris van ruim 300.000 euro per jaar. Thom Aussems, van de relatief kleine corporatie Stichting Trudo (6218 woningen), ontving in 2011 volgens de krant 368.857 euro.
De brancheverenigingen van commissarissen en directeuren van woningcorporaties lieten eind vorig jaar zelf weten dat van de nieuw aangetreden bestuurders niemand meer dan de Balkenendenorm verdient en dat van zittende directeuren in sommige gevallen het salaris werd bevroren.

Salariscode
Sinds juli 2010 geldt een salariscode voor de sector. Hoe groter de corporatie, hoe meer een directeur mag verdienen. Bestuurders mogen overigens ook volgens de nieuwe code meer dan de Balkenendenorm verdienen. Ze moeten dan wel toestemming vragen van een speciale commissie